هر آنچه که لازم است راجع به دیسک و صفحه کلاچ بدانید

به طور کلی سیستم کلاچ دارای دو دیسک است که یکی از این دیسک‌ها به میل لنگ متصل است و دیگری که با نام دیسک و یا صفحه اصطکاک نیز شناخته می‌شود نیروی موتور را گیربکس منتقل می‌کند. در حالت استراحت یعنی زمانی که پا روی پدال کلاچ قرار ندارد، دو دیسک محکم به هم چسبیده‌اند. اما هنگامی که شما پایتان را بر روی پدال کلاچ می‌فشارید این دو صفحه از هم دور شده و صفحه اصطکاک با قطعه‌ای به نام فلایول (قطعه‌ی دایره‌ای شکل دندانه‌دار که به استارت خودرو متصل است و با چرخش آن خودرو روشن می‌شود.) تماس پیدا کرده و شروع به چرخش می‌کند و پس از آن نیروی دریافتی را به گیربکس انتقال می‌دهد؛ در نتیجه انرژی موتور از طریق کلاچ به جعبه دنده منتقل و سپس روانه چرخ‌ها می‌شود.
در زمان قطع فشار، تماس بین دیسک اصطکاکی و فلایول کاهش می‌یابد و تنها صفحه روی فلایول می‌لغزد. البته لازم به ذکر است که بگوییم انتقال نیرو از صفحه کلاچ به کمک شفت ورودی انجام می‌شود و کاهش فشار از طریق فنر دیافراگمی صورت می‌گیرد. در هنگام تعویض دنده‌ها نیز باید انتقال نیرو از موتور به جعبه دنده متوقف شود و این کار تنها زمانی امکانپذیر است که شخصِ شخیص کلاچ نقش آفرینی کند. به ‌طور کلی اساس کار کلاچ خودرو بر پایه نیروی اصطکاک بین سطوح و انتقال نیرو استوار است و اگر نیروی اصطکاک به‌ اندازه کافی وجود نداشته باشد، این مکانیزم کارایی‌اش را از دست می‌دهد.