مصاحبۀ جناب آقای بهروز رضاپور در برنامه دور برگردان + ویدئو

در این مصاحبۀ تلویزیونی، مجری برنامۀ دور برگردون پرسشی کلیدی از آقای بهروز رضاپور می‌پرسد. پرسشی که شاید تمام افراد آشنا با این پویش کنجکاو باشند در موردش بیشتر بدانند.

جناب آقای رضاپور در پاسخ به پرسش: «چرا تصمیم به طراحی جعبه سیاه خودرو گرفتید؟» از یک تصادف سخت و دلخراش یاد می‌کنند. تصادفی که چند سال پیش، به نقل از خود ایشان، در سال‌های اوج جوانی رخ می‌دهد. خبر جنجال‌برانگیز و تلخ این تصادف سخت و سنگین در روزنامه‌ها منتشر می‌شود. در ابتدا تعداد سرنشینان و مصدومان تصادف 4 نفر اعلام می‌شود. در صورتی که این تصادف به قدری سخت بوده است که یک نفر از سرنشینان، که اتفاقاً بیشترین آسیب را نیز متحمل شده، در لابه‌لای آهن‌ها و اجزای ماشین پنهان بوده است؛ طوری که امدادگران قادر به تشخیص ایشان نبوده‌اند. در هر صورت پس از گذشت یک ساعت و نیم با همکاری و تلاش امدادگران و نیروهای آتش‌نشانی نفر پنجم نیز از ماشین خارج می‌شود.

آقای بهروز رضاپور در این حادثه آسیبی جدی می‌بینند. به صورتی که برای مدت چند سال قدرت ایستادن روی پا را از دست می‌دهند. همان طور که ایشان در مصاحبۀ تلویزیونی ذکر می‌کنند مدت‌ها فقط روی تخت دراز کشیده بوده‌اند و پس از آن مدتی با ویلچر و بعد با کمک واکر و بعد به وسیلۀ عصا؛ راه‌‌رفتن را دوباره آموخته‌اند. در همین دوران تلخ و سخت پزشک معالج ایشان جمله‌ای را می‌گوید که چند سال بعد زمینه‌ساز شکوفایی یکی از بزرگترین پویش‌های ملی می‌شود. فیزیوتراپ آقای رضاپور به ایشان می‌گوید: «تو برای یک چیزی زنده موندی» آقای رضاپور پس از بهبودی و پس از برخاستن و ایستادن دوباره روی پا به این جملۀ کوتاه اما پرمغز بیشتر فکر می‌کنند و شاید در تمام لحظات روزهایی که سپری می‌شدند فقط به همین جملۀ کوتاه فکر کردند تا اینکه در نهایت رسالتی که بر عهده داشتند را یافتند و پس از آن از هیچ تلاشی برای اجرای این رسالت بزرگ دریغ نکردند. رسالت یا هدف اصلی این بزرگ مرد جوان کاهش هرچه بیشتر تعداد تصادفات در تمام نقاط ایران زمین است و طراحی جعبه سیاه خودرو و راه‌اندازی پویش رانندگی سبز اولین گام‌ها در جهت رسیدن به این هدف ارزشمند خواهد بود.